علامت توصیفی نشانی است که مستقیما محصول را توصیف میکند. بر خلاف علائم دلخواه یا نشانگر، علائم توصیفی از لحاظ ذاتی متمایز نیستند و فقط در صورتی که “معنای ثانویه” را بدست آورده باشند، محافظت میشوند.
علامت های توصیفی باید این مانع اضافی را روشن کنند زیرا آنها اصطلاحی هستند که برای توصیف محصول اساسی مفید هستند و تولید کننده خاص با استفاده منحصر به فرد از این اصطلاح میتواند مزیت ناعادلانه را به ارمغان بیاورد.
علامت توصیفی زمانی معنای ثانویه میدهد که عموم مردم مصرف کننده به کمک علامت محصول را شناسایی کنند و نه خود محصول. لازم به ذکر است که مردم نیازی به شناسایی تولید کننده خاص ندارند؛ تنها محصول یا خدماتی که از یک تولید کننده به دست میآید دارای اهمیت است.